محل تبلیغات شما

داستان شینوک به چند سال پیش از 50 سال قبل بازمی گردد .در واقع ، داستان ان ریشه در تصمیم سال 1955 ( 1334 ) نیروی زمینی ایالات متحده امریکا مبنی بر استفاده از بالگرد به جای هواپیماهای " پرواز و فرود کوتاه " ( STOL ) توسط یگانهای هوانیروز این کشور برای پشتیبانی از واحدهای ارتشی ، دارد . تا پایان سال 1956 ( 1325 ) ، نیازهای نیروی زمینی امریکا برای چنین بالگردی تعیین و فرموله شد . در همین زمان ، شرکت هواپیماسازی ورتول " ( Vertol Aircraft Corporation ) مطالعه در مورد یک سری از بالگردها را برای پاسخگویی به نیازهای نظامی اغاز کرد .

" پیازکی " ، بنیانگذار این شرکت که همواره طرفدار طرح " ملخ پشت سر هم : بود ، در مه 1957 ( اردیبهشت 1336 ) طرح مدل 107 ( Model 107 ) را بر مبنای بکارگیری از موتور توربینی و استفاده از ملخ و سیستم انتقال نیروی بالگرد H-21 ارائه کرد .
نمونه تولیدی مدل 107 که ورتول 107 نامیده میشد ، اولین پرواز خود را در اوریل 1958 ( 2 اردیبهشت 1337 ) انجام داد . تا این زمان ، نیروی دریایی جزییات بیشتری از مشخصات مورد نیاز برای بالگرد " ترابری تهجمی متوسط " ( Medium Assault Transport ) را منتشر کرده و از شرکتهای مختلف دعوت کرد تا طرح های پیشنهادی خود را ارائه کنند .

در طی سال 1958 ( 1337 ) به نظر می امد که نیازهای هر دو نیروی زمینی و دریایی امریکا قابل پاسخگویی با یک طرح مشترک با وزن ناخالص 31400 پوند ( 14240 کیلوگرم ) و استفاده از 3 دستگاه موتور توربوشفت T-55 است . در سپتامبر 1958 ( شهریور 1337 ) ، طرح پیشنهادی شرکت ورتول به عنوان بهترین طرح پیشنهادی انتخاب شد . در پی ان ، طرح پیشنهادی به منظور کاستن از هزینه ها تغییر کرد و بر استفاده از 2 موتور – ضمن حفظ مقدورات عملیاتی – تاکید گردید .
با تغییر در طرح ، بالگرد جدید ، ورتول مدل 114 نامیده شد و نیروی زمینی قراردادی برای ساخت 5 فروند نمونه ازمایشی از ان را در ژوئن 1959 ( خرداد 1338 ) امضا کرد .

پیش از امضای این قرارداد ، نیروی زمینی در ژوئیه 1958 ( تیر 1337 ) ساخت پیش نمونه هایی از مدل 107 با عنوان YHC-1 A را به عنوان بالگرد ترابری سبک احتمالی و نیز ، کسب تجربه با موتورهای توربینی ، سفارش داد . سپس ، وقتی که مدل 114 سفارش داده شد ، YHC-1 B نامگذاری گردید – با این فرض ، بسیار دور از واقعیت بود . در واقع ، این دو نمونه ، به جز طرح های ملخ های پشت سر هم ، شباهت سازه ای اندکی با یکدیگر داشتند . لذا زمانی که وزارت دفاع امریکا در ژوئیه 1962 ( تیر 1347 ) برنامه شماره گذاری مشترک را اغاز کرد ، بالگرد بزرگتر ، H-47 نامگذاری شد ، در حالیکه نمونه کوچکتر – که چیزی فراتر از نمونه ازمایشی برتای نیروی زمینی به شمار نمی رفت – توسط نیروی دریایی و تفنگداران انتخاب شده و H-46 نامیده شد .


[http://www.aparat.com/v/H0EwS]

آشنایی با تاریخچه و نحوه کارکرد نارنجک های دستی :

هلیکوپتر غول پیکر و قدرتمند CH-53 ارتش آمریکا

سامانه سطح به هوای TOR M1

، ,طرح ,نیروی ,زمینی ,بالگرد ,نمونه ,نیروی زمینی ,استفاده از ,مدل 107 ,طرح پیشنهادی ,پشت سر

مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

ورزش بانوان بدنسازی فروشگاه اینترنتی ساپورت کالا مقاله های نت thywalkjehou Willa's memory دستیار مدیر و معاون دبیرستان بازیگران آسیایی ، کره ای David's site denvilfcalctou